مدتها بود اینجور دلم برای کسی تنگ نشده بود. این طور که از دو روز قبل لحظه شماری کنم تا ببینمَت. دیروز با انگشتهایم میشمردم، ۸ روز شد که ندیدمَت. ۸ روز به نظر زیاد نمیآید ولی آنقدری بود که بیایم خیلی ساده و بی‌پرده به تو بگویم که “دلم برات تنگ شده”.
فردا دلم میخواهد وقتی دیدمَت، دلتنگی‌ام را در گوشت فریاد بزنم، وقتی که آرام سرت را تو گودی گردنم کرده‌ای و نرم نرم میبوسیش. دلم میخواد از سر حرص این دلتنگی، لبانت را محکم ببوسم و ول نکنم. این چند روز را میخواهم از میان بازوانت در نیایم. جا خوش کنم همانجا و به گذر زمان لبخند بزنم که ببیند من در بغل تو چقدر حالم خوب است و به شمردن لحظه ها ننشسته ام که زندگی بگذرد.
آه، ای مردی که لب‌های مرا
از شرار بوسه‌ها سوزانده‌ای
هیچ در عمق دو چشم خامشم
راز این دیوانگی را خوانده‌ای
سه نقطه‌ی من 